Kuźnia w Sułkowicach ma przypomnieć historię i przyciągnąć turystów

Kuźnia stoi już przy Szkole Podstawowej nr 1 w Sułkowicach, dokąd przeniesiono ją z ulicy Partyzantów. To jedna z niegdyś wielu, a dziś coraz rzadziej spotykanych tego typu budynków w mieście.

Właśnie dlatego, że kuźnie niszczeją i powoli znikają z pejzażu miasta, gmina postanowiła jedną z nich ocalić i w porozumieniu z właścicielami przenieść na teren przy Szkole Podstawowej nr 1 w Sułkowicach. Będzie to pierwszy taki ogólnodostępny obiekt w gminie. Ta kuźnia jeszcze około 20 lat temu pracowała. Teraz chcemy, żeby przyciągała grupy zorganizowane nie tylko z terenu gminy i żeby stała się wizytówką mówiącą o tradycji i historii miasta. Zanim jednak to się stanie, musimy ją wyposażyć – mówi Ewa Garbień z Urzędu Miejskiego w Sułkowicach.

Każdy kto posiada elementy wyposażenia kuźni kowalskiej oraz zdjęcia sułkowickich kuźni proszony jest o przekazanie ich do Izby Tradycji, która mieści się w rynku, w budynku „starej szkoły”, nad Gminną Biblioteką Publiczną (od poniedziałku do piątku w godz. 9 -13).
Jak zapewnia gmina, każdy z przedmiotów odpowiednio opisany znajdzie swoje miejsce w pokazowej kuźni.

We wspomnianej już Izbie Tradycji w rynku zorganizowano kopię wnętrza kuźni, ale jak zauważa pracujący w niej instruktor Maciej Ziembla, to nie to samo co prawdziwa kuźnia. Szczególnie, jak podkreśla, taka jak ta, dwustanowiskowa, znacznie rzadziej spotykana niż te z pojedynczymi stanowiskami do pracy.

Mam nadzieję, że będzie można oglądać w niej oryginalne wyposażenie, a więc narzędzia z których korzystali kowale i ich pomocnicy, na przykład pyrliki, czyli młotek pomocnika kowala. Liczę też na to, że uda się tam umieścić fotografie dokumentujące historię kowalstwa w Sułkowicach, a przynajmniej jej część, bo początki kowalstwa na tych ziemiach sięgają ponad 400 lat wstecz – mówi. I dodaje: - Kowalstwo to marka, z której kiedyś Sułkowice słynęły. Tę markę można by wzbudzić na nowo i sprawić, żeby stała się magnesem przyciągającym tu turystów. Chodzi o to, żeby kuźnia i tradycje kowalskie stały się, obok pięknych terenów zielonych, stacji narciarskiej oraz zabytków, kolejną atrakcją ziemi sułkowickiej.

Za doprowadzenie tego projektu do szczęśliwego finału trzyma kciuki m.in. Aleksandra Korpal, prawnuczka Jana Bochenka, pierwszego naczelnika Sułkowic i współzałożyciela C.K. Szkoły Kowalskiej w Sułkowicach. Szkoła ta powstała pod koniec XIX wieku i istnieje do dziś jako Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących. I do dziś istnieje w niej Izba Tradycji, otwarta pod koniec lat 80-tych XX wieku, niezależna od tej mieszczącej się w rynku.

Aleksandra Korpal, która przez wiele lat kierowała tą szkołą mówi, że w latach 90-tych zabiegała o to, aby przy szkole stanęła taka kuźnia.

Nie doszło to do skutku, bo nie było na to finansów. Potem mówiło się o tym, że kuźnia powinna stanąć w rynku za pomnikiem ofiar pacyfikacji. Zabiegało o to m.in. Towarzystwo Przyjaciół Sułkowic. Dziś wiemy, że przeznaczenie tego terenu jest inne, ma tam stanąć nowa siedziba Urzędu Miejskiego, ale cieszę się, że temat kuźni powraca i życzę powodzenia organizatorom. Przyznam jednak, że jeszcze chętniej niż kuźnię-muzeum widziałabym taką kuźnię odtworzoną i pracującą jak za dawnych lat, a już najbardziej życzyłabym sobie zobaczyć coś w rodzaju żywego skansenu z kilkoma kuźniami, z których jedna byłaby po prostu kuźnią, inna pełniłaby funkcję muzeum, a w jeszcze innej mieściłaby się np. kawiarnia.

Patogeny coraz bardziej odporne